Tuesday, April 21, 2009

MUAHUGZZZ (mwahags)

Ang lamig sa labas. Salamat (pwera sa tulo ng bubong at putik sa labas) dahil pagkatapos ng mahabang araw ng taginit kung saan nagmistulang panaderya ang kuwarto ko (peksman! kapag nagiwan ka ng bagong masang tinapay in 15 minutes, VOILA! me monay ka na!!!) ay naisipan din ni mother earth na magpafresh naman. Rainy days used to made me busy. Ito ang perfect timing para tapusin ang 3 dangkal na libro ni dan brown, kumain ng kahit anung maiinit (hindi kasama ang pagpapapak ng baga), magitara! (dahil hindi ka sisisgawan ng kapitbahay mo na patigilin mo si kerokeropi sa pagkanta kahit alam nilang ikaw yun...ayaw nilang sabihing IKAW mismo tumigil kasi sensitive sila so kukuha sila ng second person este prag aside from you), at syempre...ang kaadikang magtext campaign!

TEXTING? yeah... kapag nagtanung ka sa simpelng pinoy about the meaning of the word TEXT, cellphone agad ang una nilang maiisip at isasagot. Isang uri ng instant messaging where in paulitulit mong titipahin ang isang numero para makabuo ng salita. EX. Ang word na 'kamusta' ay equivalent ng 55-1-6-88-8-1. HI_tech diba? kaya wag kang hihingi ng tulong through text. dahil pwedeng abo na lang ang bahay niyo bago ka makapag GM ng 'sunog'. Isang paboritong past time nating mga pinoy habang naghihintay, nagpapaantok, o kaya adik ka alng talga sa text (LIKE ME!)

But one thing na mas natatawa ako is yung text message ng MUAHUGS (kiss sabay hug?)
Oo,. promise... Isipin mo na lang...Kung wala kang alam sa mundo ng cellphone at narinig mo yun or nabasa, parang pangalan ng isang mabangis na hayop o kaya ng malignong matatagpuan sa tabi ng ilog.

"Nako magingat ka diyan kela aling Ising, may naghahabol na mwahag diyan."
"Huwag kang pupunta sa tabing ilog, magpasintabi ka kung magkaganun dahil binabahayan yan ng maraming mwahag"

Cute diba?? wahahaha! Naisip ko. Hindi siya pwedeng gawing word sa meaning na totoong katumbas nito. Parang nakakalagnat pakinggan.

oh pano? hmmm..timpla muna me ng kape! wehehehe! MWAHAGGGS!

Saturday, April 11, 2009

My sunset and me...

There's a unique force pulling my life towards each other's side. The spirit of dillema is getting stronger everyday. But the pain of rejection and the fear of getting to know myself deeper do show me that reality is nothing but a footprints in the sand. No matter how you convince some people that each marks was yours... A simple whisper from a raging sea wave can hide those proof... And the sand are just a silent witness to where you've been.

Sunset and i have one thing in common.
No matter how many people sit and watch me as i say goodbye...I will always be alone through my rise and fall