"do i have to say goodbye
do i have the reason why
do i have to really cry
or do i have to stay a while"
Dalawampu't isang taon na akong nabubuhya sa mundong ito pero parang nahihirapan pa rin akong hanapin ang sarili ko. Natagpuan ko na nga ba SIYA (sarili ko ha)? Madami na akong ginawang desisyon sa buhay. Yung iba...Pasok sa banga, yung iba...palapak! But one thing is sure sa lahat ng pangyayari sa akin.. I always get the lesson.
Natatakot ako. Sa maraming bagay. I'm afraid of lossing someone. Natatakot akong mabigo, masaktan, at paulit ulit na umaiyak sa mga gabing wala man lang akong kadamay. Hindi ko alam kung sino sa friends ang dapat pagkatiwalaan eh, Oo andiyan sila pero mukhang ibang figure yung nabuo ko sa knaila eh. Lagi nila akong nakikitang masaya, palabiro...tumatawa that they almost forgot na tao din ako..dressed with emotions. Kaya pag nageemote ako sa kanila. Di sila naniniwala. I'm so pathetic.
buhay pusa...ng kalye...at ng walang katapusang paghihintay.
Isipin Mo Na Lang
2 comments:
ay naku Uleck. cguro nga etoh na yung totoong ikaw. salamin ng mga nararamdaman mo at salamin ng pagkatao mo. hayz. dito lang naman kami ni phoenix. if you need somebody to talk about your problems. cguro wala kaming maitutulong with regards to your problem. pero yung marinig at maramdaman namin yung sinasabi mo is enough na para masabing hindi ka nag-iisa..
dito lang kami ni phoenix. nakatanga. nag-aantay tulo ang laway. nyahahha..
eto isaksak mo sa kaibuturan ng puso mo....
"My existence is like a sticky note.
People tear it off when they want to use it and throw it away when they finish using.
Nobody will remember where the notes that are filled with tasks have been thrown.
My existence is as thin as paper.
But when you become used to me and can’t find me one day,
You will discover that this paper is actually....
—very important!
~sum1 hu cares (silently)
Post a Comment